Kaynıyor kabarıyor taşmak istiyor içten
Sıkıntı volkan olmuş, bu başlangıç geçmişten..
Deşiyor içi içten kan ağlıyor bir bütün,
Vücut çalkalanıyor, kıvranıyor bütün gün..
Bir savaş arenası nasıl bir ızdırap bu
Yüz kıvrık, diş kenetli, gözler sönük, el yumru..
Sakinlik ve mutluluk ancak hayal edilir,
En güzel bir sakinlik ağlamakla belirir..
2.9.1980-Soma
Kayıt Tarihi : 28.8.2006 17:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!