Yorulmam derken ben asla,
Yorgunluğum çığlık atıyordu adeta..
Beni bırak diyordu Bendeki Ben..
Kolay değilki bırakmak, yaşamak varken
Nereye kadar olduğunu bilmeden..
Koştum rüzgarlara karşı ve yağmura,
Beni atsada arkalara,
Güçsüz değilim, düşsemde, kalkmayı
Bilirim Ben.....
Kimse değil benim düşmanım ben kendimin,
Düşmanıyım.
Mücadelem hayatla, rüzgarla değil
Essin o istediği kadar
Bırakın yağsın yağmur dilediği kadar
Fırtınalar kopuyormuş banane....
Ben içimdeki fırtınadan başkasını tanımam,
İçimdeki fırtına benim yoldaşım,
El ele çıktım onunla yollara..
Yorgunluğum çığlık atsada kime ne..
Bilirim onunla yol almayı bende
Bırakma kendini sende
Yola devam et, duyduğun çığlıkla geleceğine....
Kayıt Tarihi : 19.5.2007 02:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!