Başını eğmiş önüne köhne bir yerde
İçine gömdüklerinin dirilişi gibi
Akıyor şimdi katrana dönüşmüş yaşları
Geçen yılların acısını çıkarta çıkarta
Damağına yapıştırdığı dili çözülüyor
Buz altında kalmış sitemleri bir bir
Bürhan gibi gün yüzüne çıkartıyor
Sessizliğin sancısını doya doya...(SU)
Kayıt Tarihi : 17.12.2017 04:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!