PEDRO neden bu kadar yalnız ve hüzünlüsün usta?;
Gereksizlere gereksinim duymamayı tecrübe ettiğim son darbeden beri
kendim ile olabildiğim adam ile beraber mutlu olmayı öğrendim...
PEDRO ya bu hüznün kadirim?;
Hep yarımlıklardan ve yanlışlıklardan be pedrom;
ne anlatayım pedro yaşanan mutlu aşklarımı ?
Düğünleri,
birinci yıl,
onbirinci yıl dönümlerini mi?
İlk öpüşmelerini mi?
Bunlara sıra gelmedi dostum ilgimi kalemimi çekmedi.!!!
Sana size onlara hepinize alayınıza
bi Cümlesine bunlari süslü cümleler ile öyle sahtekarça anlatìrim ki...
Ama yok Pedro o ilkokul çocuklarinin ellerinde ki haplar,
mazlum insanlarin bir gecede hem evlerinden hem vatanlarindan olduklari içs avaşlar,
Sadece KADIN OLDUGU ÌÇÌN ,
MEME TASIDIGI ÌÇÌN ,
ÌSTEDÌGÌ SORTU, DÌLEDÌGÌ ETEGÌ GÌYMEYÌ TERCÌH ETTÌGÌ ÌÇÌN KÌ
erkekligimden UTANARAK SÒYLÜYORUM TECAVÜZE MAGDUR KALAN BACILARIMI,
ANALARIMI,
PLATONÏK ASKLARIMI,
KARSI KOMSULARIMI
Yani Pedro bu size ozenli kafiyeler sesli eslesmeler ile anlatilan
dünyada mutlu dizeler yazmak kalpazan bir pollayanaciktan baska hiç bir boook degil esasinda.
bunca adaletsizlik karsinda aski,
el ele tutusmalari,
opüsmeleri yazmak be buyuk haksizlik dogrulara...
DEVAMI MI 4. KÎTAP DA SÌZLER ÌLE... KBB
Kayıt Tarihi : 19.1.2018 21:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!