her gün bir yenisini ekliyorum kabuk tutmaz yaralarıma...
ve ne zaman yaralarımdan sıyrılıp çıksam yolculuklara...
seni yüzüme tükürüyor hayat...
sen...
kanadıkça tatlılaşan....
sen...
tam iyileşecekken kabuğunu soyup kanattığım yaram...
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta