İç Savaş Şiiri - Aydın Gençalp

Gece göğünü kanserli ellerle
Sımsıkı tutmuş ağaçlar boyunca
Göz kırpan lambalar altında
Yerlere tüküren, sustalı çeken
Sokakların kuytu köşelerinde
Peşledim, peşledim, peşledim onu
Sessiz sedasız, çıt çıkarmadan
Sokulup arkasından en gafil anında
Avladım. Kıydım canına… öldürdüm onu!
 
Önce kalem düş…
Önce kalem düştü elimden
Sonra telefona gitti elim
Bir telefonun asli amacının tam zıddını yerine getirmek için
Ve kapadım bana gelen bütün
Yolları
Asfaltsız, köhne, bir o kadar sevimsiz bir köye benzedim
Acımasızlığıyla vakur
Prensipleriyle güçlü
Yalnızlığıyla bütün