İç Savaş Şiiri - Ahmet Fatih Tarıl

karamboller içerisindedir hayatım.
muhtelif dalgalar
yaşamak istediklerimin cesetlerini
usanmadan atıyor kıyıma.
banada maharetsiz ellerimle
toplamak kalıyor yitirdiklerimi.
boşveriyorum artık hayallerimi
ipotek uyguluyorum umutlarıma
yürüyorum boş sokaklarda usulca,
her bir adımda yeni bir serzenişte bulunuyorum
durmadan sövdüren bu hayata.
ne gün olacağa benziyor nede devran döneceğe
inzivaya çekiliyorum,
ve başlıyor iç savaşım, kazananda kaybedende ben.
hangi tarafım zaferini ilan edecek
hangi tarafım hükmünü yitirecek.
uzlaştırıcı bir yanım olsa sağlayabilirmiydim barışı
benzeri olmayan kuşatmalar başlıyor
çapraz ateşlere tutuluyorum.
herbir yanımı kanatmakta şarapnel parçaları.
ölüyor, ölüyor, ölüyorum..