İç Pergelimden 1 Şiiri - Mustafa Onur

İÇ PERGELİMDEN 1

'Sonralar' hep akşamdan kalma söz gibi,
Baba masalları anne öpüşleriyle,
Sırılsıklam tutulmak elzem bir metropole...
Düşünürsem,
cepkemi sallayan kadrim oldu...
Söylersem,
Ahdime giren bakir bir melek oldu,
Eşelenip durmuşsam çamur bataklığıyla,
Yazgımın sille tokkat ödettiğiydi...
...İşte,
...Belki bu yüzden,
...Çocukluk bana hep 'gece kondu'

Kavmim...
Göçe durdu...
Bir tek ben veremedim şehre terkimi!

Süründürme...De gayrı,
Ne zaman çekeceksin yüzünün tetiğini?