Mutlu olmak için mi yaşıyoruz? Mutlu etmek için mi? Yoksa mutluluğu ikram edeni bulmak, anmak, yanmak için mi? Soralım kendimize biz ne için varız diye. Neden ve nereye koşuyoruz? Ölüme gün geçtikçe yaklaşıyoruz.
Varış noktası ölüm.Ölümle uyanıyoruz rüyadan. Uyan ölüm seni uyandırmadan! Şu aleme bir bak var mı Haktan ayrılan.Düzen içinde, tam bir teslimiyetle olmakta olanlar. Kainata bak nizam içinde. Senin gözüne, gönlüne göre yaratılmış.Aç gözlerini, gör! Dinle kainatı ve duy hakkı. Gör ve duy. Allah her yerde. Sana senden daha yakın. Seni görmekte. Seni duymakta. Seni sevmekte. Sen hala kapatacak mısın gözlerini? Sen hala duymazlıktan mı geleceksin? Sen hakkı andıysan bil ki hak seni andığı içindir.Sen seviyorsan bil ki o seni sevdiği içindir. Al aklını başına! Koy elini vicdanına ve artık erteyenlerden olama.Ertleyenler helak oldular unutma! Unutursan unutulursun. Ey nefsim! Şeytana kanma yanarsın!
Hakla yan huzura kanarsın!
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta