İç koparken | üç'ün devamı |

japon
hintli
bolivyalı arkadaşım olmadı
onlar beni sever miydi
sen beni sevenleri sever miydin
ne varsa düşünüyorum
hani gelsen
kaçacak delik arıyorum
kendimden o kadar az şey istiyorum ki
sanki iflas etmiş bir oyuncak gibi
her yanımı kırıyor
ağdalı yapışkanlarla
ellerime tutturuyorum
dağılıyorum tabi
olmuyor

neden olan içime oluyor
kadın düşünmemek için
her işi düşlere yükledim
her ayrım
her koparma
bir adım uzak bana
iki kafam bir arada değil sanki
sen hangisini sevdin bilmem ki

gece uzun işte
düşünüyorum kendimce
ne çok sey var
sahiplenemediğimiz değil mi
mesela
derde tasaya sahibiz
gam duvar yıkıyor
el atıp tutmuyoruz
içimiz su koyuveriyor
bacağımıza ip bağlamıyoruz
yüzümüze gülüp bizi satanlara
sen bendensin diyoruz
kötülere
iyiyiz diye sahip çıkıyoruz
doğa affeder mi bizi
çekmez mi kulağımızı
midas yapmaz mı
yapar diyorsun
olmuyor

içimden ağrılar
başıma uğradı
kuru kalabalık gibi
benimmiş ağrı
atmayım lazım olur belki
daha kötüsü vardır kesin
hepsi bitsin
herkes gülsün
diyorum
olmuyor

çok uzun yazacaktım
toparlayamadım
sınıfta kalmışım
en uslu kara önlük bendim
neden kara önlük giyerdim bilmeden
hep yaslıydım öğrenmeye
şöyle mavi olsa elbisem
saçlarını çekerdim yinede ben
öperdim sonra
barışmam için
sen gülerdin
ben düşerdim
sonra kalkardım
olmuyor

******* camlardan ışık düşüyor.. resmini çektim..güzel elbise..aklım başımda değilken giysen..harami kesilirdim..biraz şehirli..kaç kişi küfretti bana bir bilsen..belki içlerini çözdüğümden..varsaysınlar yokum..