İç koparken | iki |

bir........... bile aldı beni yatağını
bakışından anladım
nasıl şeffaf aslında düşler değil mi
sanki saklanmak zor
sütunların ardında gölgeler
yine de bir umudum var
kahverengi gözlerde sular
durmadan akar
ağlıyorum
olmuyor

Sahte seyler düşünüyorum
mesela mutlu edecekken bir kadını
küçüksün diyorum
korkuyorum diyorum
o benden daha cok
bana korkuyor
nesini haketti ki
etimden bir parçanın
yalnızlığın sancısı gibi
ellerim sızlıyor

Asitli derim

gön desem koyun postu
kaç can gecse içimden kıyamam
dedim ki kendime
madem seveceksin
bunu sen bilmeyeceksin
oldu mu
oldu
ne zaman sevsem bilmiyorum
adına korku diyorum

şimdi
öğlen üzeri siyaha boyanmış kazan gibi
sıcağa doyuyorum
gece üşüyen sırtım ağrımıyor
bilme işte
içim ağrıyor desem
sana vermiştim zaten
içim ağrıyor
olmuyor