Sokağın namusuyla yüzleştim, sevi anaforuna yolculuktan önce.Sorma anlatamam ki....
Zaman; babamın köstekli saatinde yalnızdı.Üç Fidan, Menderes ve Demokrasi kurunlanmamıştı henüz.... İnsan ve işkence aynı karede değildi.
79'da Bol paçalı kalabalığa uyamadım lisede.Önce ekmek derdi annemin Türkçe gülen yüzü.
Kasabamızın tek kırtasiyesinde sadece defter, kalem satılırdı. Kurtalan Ekspress'inin yorgun ve unutkan yolcuları da olmasa, kitapsız kalacaktı çocukluğum.
Sortie'nin İngilizce parçalarına Fransız kalmak hiç umurumda değil...ve hayallerime de dokundurtmam, bilesin bunu.!
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
