.
söndürün dağ ateşlerini, yıldızları görelim…
doğrudur,
içinde arınırım
su var…
sonra dedi ki; susmalı her şey, gözler konuşsun...
düşü tarif etmek gibi baktı
kimse göğe çevirmemişti yüzünü
elini kaldırdı
ve su tuttu yüzlerine
ağlayın dedi
-sizi yıkayacak su buldum
belli olmayacak ağladığınız
akınız
hepsi birden tanrım tanrım dedi
ağlamaya başladılar
sonra ağaçlar sustu
rüzgar kırıldı
bir çocuğun gözleri temizledi havayı
yerden kopardığı çiçekle kutsadı
tüm günah işlemişleri
odur budur
o şehirde lambalar sönmez
hep korkarlar karanlıktan
hep korkarlar
çocukta korkar…
hüzün yılı /
Zafer Zengin EtnikaKayıt Tarihi : 10.9.2006 21:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!