.
kar kümeler kurdu..gözümün önü beyaz
puslu şey..ayrılık bakış
.kapaklar
'dergi kapaklarında adını da gördüm..ayrılığı da
ve diyorlardı ki; gençti
ölecek kadar güzeldi
sonra, kimse ismini söylemedi
bir ben, kan giderken işte
büyük puntolarla
makineler düşüyor aklıma
çöküyor dumanım bir is'im
.balıkçılara
şafak gelse, elimi öpersiniz
aşkı hep siz bilirdiniz
bir yer var diyor
oraya sığınıyorum
çöp kenarları
atılan yalnızlıkların yanı
hurdaya kalmış kıskançlıklar
.yolculuk
sonra
sana geliyorum
yüzünü hatırlıyorum
sesim sarılıyor
ben ağlıyorum
| kesin olmaz.. kahveme süt atıp
ağzında çitlediğin ay çiçekleri düşüyor içime
çiğniyorum
herkes biliyor, iç konuştukça eriyorum |
kar eriyor, sana geliyorum
.bal ve hiç
eldivenim olmadı
yanaklarımda olmasa
ellerim donardı
dün öldüm gülmekten, aklımdan geçti
aşk varsa yalanda var, deliler varsa aşkta var
dedim de güldüm
en çok inanmazsın ya; güldüğüme güldüm
içten değil epeydir, unutmuşum
.büyümek
yapma ne olur
yazarken dokunma
hatırlatma
gül çaldığım dudağını da
büyükleri çocuk ediyor aşk 'ona güldüm aslında
sen bana bakma 'aşk bildiğini okur nasılsa
saçlarını yakalayıp ucundan
dilimin değmediği 'ağzına atıyorsun
dalıyorum görünce
ucundan tutup 'bağlıyorum kendimi
kolum 'elim sızlıyor
ısırsan 'geçer belki
gayretsiz kalmış bünye, şiir derdine düşünce
derdime dert katıyorum her gece 'yoruldum
sen okusan iç'imi de
.yokluk
dün sen yoktun 'evvelsi gecede
belki dün 'yine karanlıktı
gözde fer
gün geceyi 'gece günü yer
yanında olunca
gece bile saklanıyor kovuğuna
adını anımsıyor
deliliğe övgü diziyorum
en çok gülüyorum sonra
güldükçe aşk diyorum
aşkı seviyor
deliliği düşürüyorum yoluna
sen mektup beklersen 'beni çağır unutma
akıllılar mektup yazmıyor 'deliler satırlarda hala
.aşk ve üremek
sana şiir yazdım 'buralarda bir yerlerde
sen oku 'elim çöplüklerde
poşet içinde 'kırmızı çatlak
kopuyorum
| içime hala.. hala içime|
ürüyesim tutuyor
kadın düşünüyorum yerine 'nasılsa
.deli genç
soğuk abanacak
kırıp kolumu 'kurtarsan beni
sevsen beni 'ben ölsem
ölsem de büyüsem
büyümeye aşk desem
duyar mısın aşkım
içimde kanım
kan bırakmayanım
evvel saatler sonra
duyup sesini
soğuğa boğdum ellerimi
önümden bir deli geçti
gençti 'çelme taktım
düştü 'yerine geçtim
gençtim
| rüzgarım..istediğim gibi eserim
esersem şiirim |
.dinlerken kopma
sesini sevdim bir zaman
dinledim
dilendim
şarap olmasa 'çekilir hal değil rengin
kızılya 'kıyamet istediğim
kopuyorum
23.01.2005
bütünü yok.. iniş, çıkış, bağlanış ve kopuşlar için.
içindeysek hayatın, kanıyız.
| reddidir mükemmeliyetin ve medeniyetin |
.
Zafer Zengin EtnikaKayıt Tarihi : 4.10.2005 22:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zafer Zengin Etnika](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/10/04/ic-imde-k-a-n-i-m.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)