Dokunuşun sonsuz hüznündeyim…
Kendini çoğaltan acı çoğaldıkça kayboluyor kendinde
Katışıksız ve saf ve berrak bir yalnızlığın halesiyim
mevsim güz…
geçiciliğine inanmak istediğim bu tükenişin beni itelediği zeminsiz ve yersiz bir uzamda salına salına yürüyor ve gibi’yim.
Dilimin hareketsizliği fazla duyamadığım sesimin iyice silikleşmesine yol açıyor,
Seziyorum ki kaçacaksın..
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Devamını Oku
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta