Dokunuşun sonsuz hüznündeyim…
Kendini çoğaltan acı çoğaldıkça kayboluyor kendinde
Katışıksız ve saf ve berrak bir yalnızlığın halesiyim
mevsim güz…
geçiciliğine inanmak istediğim bu tükenişin beni itelediği zeminsiz ve yersiz bir uzamda salına salına yürüyor ve gibi’yim.
Dilimin hareketsizliği fazla duyamadığım sesimin iyice silikleşmesine yol açıyor,
Eve dönmez bir akşam;
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
Devamını Oku
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
