Dokunuşsuzum...
Gülüşüne konan bir belleğin kavuşma çırpıntılarına esir oluyorum.
Tırnaklarıma derimin geçirgenliğini kabullendirebilirim
kanı silinir ama izi kalır
izi kalan bir sancının rahim bellediği bir vücutsa kansız kalır
ve tırnaktaki iz kendiliğinden akar sert griye...
Kayıt Tarihi : 3.11.2006 11:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!