Bu sabah aklıma takılan bir soru oldu
Hangimiz iç huzuru hak etmiyoruz ki
Peki niye çok görüyoruz kendinize ?
Durakladınız ,
Beklemiyordunuz böyle bir soru değil mi ?
Ne zaman zihnimizi maşa gibi kullanmaktan vaz geçersek o zaman mutluluğu yakalayacağız.
Zihin büyük bir ova .. Dağlar denizler nehirler yeryüzünün bütün kıvrımları içinde
Zihnimiz bidünya
Yok yok içinde .
Bizi biz yapan duygularımız
Acı tatlı herşeyi sahiplenmekte yok üstümüze ..
İçimize yerleşmiş temel atip mal mülk sahibi olmus yuregimizde anılar var !
Iyi güzel anılara sözüm yok
Hatta git gide zenginleşsinler ..
Ama ya kötü anılar can yakanları
Niye onları ev bark sahibi ederiz ki yüreğimizde
niye aptallaşır ve beceriksizleşiriz
duygular devreye girince ..
içimizde yerleşik konuma getiririz acıları
Üzdükletini bile bile
Sorarım size
Acıyı mı seviyoruz nee ..!
Yok yok
Zihnimizi ara ara bosaltmak gerek ....
Akil ,zeka ,duygular derken
Yaradan ne güzel donatmis bizi kullanması bilene kolay .!
Öyleyse
Zihnimize takilan acı veren bizi üzen ne varsa hadi gelin hep birlikte çıkarıp atalım bugün
yer açalım iyiye güzelliklere
......
22.01.2019 /Balıkesir ERDEK
Canan EREN
Canan & Canan
Kayıt Tarihi : 22.1.2019 10:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İç huzuru yakalayamayan mutlu olur mu sizce ?

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!