İç Hüznü İçinden Şiiri - Tuba Gürdere

Kalırım bu son bakışın başlangıcında

Her başlangıç sana ulaştırır anlarım

Bu son başlasın başlangıca artık

İçimde ki her son her sona yeni başlangıç

Ağlarım bu son hüznün iç yamacında

Yamalı hayat üzerimize tülden kumaş

Kaç kez sarınsan o kadar yırtarsın yaprakta

Dağılır çıplaklık çiçeğin tenine damladan yaş

Anlatırım destanı sevdalı dağlardan

Dağların içi alev, dışı rüzgarlı zaman

Zamanda bir ulu ses, çiçekler sese hasret

Her yer sessiz anlayamaz hiçbir ses

Sorarım yalnızlığı yalın yalnızdan

Yalnız, yalnızda yalın yalnız ben yalnız

Kalırım en ortada anlarım sonu en sondan

Dinlerim çığlıkları ortada, yalınlığı en sondan

Koşarım yıllarca ki yıllar yıllar içinden

Asırlara ulaşırım bir aşk yüzünden

Düşerim, kalkarım iç hüznü içinden

Yıllar tutar aşkı,asırlarda durur mahşerden

Anlarım seni o ilk zaman başlangıçtan

Anlamak aşktır anlamayı anlatamam

Korkardım o ilk bakışta anlamaktan

Zaman şimdi aşk zamanı anlatmayı yaşarım

Duyarım şimdi herşeyde sen, sen bende aşk

Herşeyde sen, herşey yakın, herşey yalın

Dinlerim, duyarım yanımdasın anlatır gibi

Anlatışları duymakmış içinden yaşamak

Bakarım, baktığın yön olur sarılırım

Ulaşırım gözlerine geceden ışığım

Anlatırsın yeniden, daha çok anlamak için

En koyu zamanda biz bir oluruz aşk için

Yaşarım bu en koyu zaman bende bir giz

Zaman, asır, aşk, sen, ben, biz hep bir

Yaşamak o ilk başlangıçta var oluş demek

Yaşamak yalnız seni, sen sonsuzluk demek.