Ben, başkasının derdine üzülürdüm, sanki kendi derdim gibi
Başkasının sevincine ise kendi sevincim derdim
Dünyada birisi öldüğünde ağlardım, sanki ben ölmüşüm gibi
Allah'ın verdiği canı, Allah alır derdim
İnsanlar nasıl bu kadar kolay, canlara kıyar ki
Afrika'da, Gazze'de, Doğu Türkistan'da ki şehitler peki
Hepsi ağlıyor, gülüyor mu teki
Bu dünya yalan zaten, asıl yurdumuz ebedî
Yolda bir çocuk gördüm soytarı olmuş
"Annen baban var mı çocuk senin"
"Annem de babam da var" dedi, aslında yokmuş
Anne babası olan çocuk böyle mi olurmuş
Artık kimse insanlık görevini yerine getirmiyor
Eğer insan olmayacakanız, öyle davranmayın
İç sesim hâlâ iyi insanlar var diyor
Eğer gerçekten varsanız kendinizi saklamayın
Kayıt Tarihi : 27.9.2025 22:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!