İç Hesap (ayna) Şiiri - Erdem Gümüş 2

İnsanlık aynamı elime aldım,
Seyrettim ben beni binbir pişmanım,
Kendimi görünce hayrette kaldım,
Meğerse benmişim benim düşmanım.

Baktım ki aynamda devasa kibir,
Ben beni tarife yetmedi tabir,
Kabul etmem dedi ben seni kabir,
Meğerse benmişim benim düşmanım.

Beyhude gezmişim çevrim içinde,
Malesef olmadım devrim içinde,
Oysa insan aklı evrim içinde,
Meğerse benmişim benim düşmanım.

Bana döndü bütün, yanlış yalanım,
Kefene sığmazmış hiçbir talanım,
Şimdi araflarda yalnız kalanım,
Meğerse benmişim benim düşmanım.

Bir mahkeme kurdum, ben benim ile,
Çok suç işlemişim ben bile bile,
Berat edemedim kendi kendimle,
Meğerse benmişim benim düşmanım.

Oysa bende ihsan alabilirdim,
Arayıp kendimi bulabilirdim,
Sizler gibi insan kalabilirdim,
Meğerse benmişim benim düşmanım

İnsanı eliyor elekte zaman,
Ozan Figani’nin halleri yaman,
İbret alın benden el aman aman,
Meğerse benmişim benim düşmanım.