Diyorlar ki iç dökümü bir insanın özüdür.
Konuşunca rahatlarmış insan.
Oysa;
sabrımın koyu gölgeli gökyüzü,
içimde kopan kıyametin son sözüdür.
Bundandır,
şu ucu kıvrık kekeme gülüşüm,
Bir karanlık geliyor yokluğunun ardından
Ne zaman güneş batsa bu son gecem diyorum
Vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından
Yetişir bunca keder, bunca elem diyorum
Her şey sağır içimde ne şiir ne musiki
Devamını Oku
Ne zaman güneş batsa bu son gecem diyorum
Vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından
Yetişir bunca keder, bunca elem diyorum
Her şey sağır içimde ne şiir ne musiki
mesela))
bana göre sabrim degil de
suskunlugum
olmaliydi
siir zaman mantkk alaninda kendi
bütünlemis olmaz miydi?
sizce de
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta