İç Direniş Şiiri - Hüseyin Çolak

Gecenin iki ucunda
Mor rengi dudaklarıyla
Bir ölüm düşün
Yanık bir göçebe türküsü
Belalı haritalarda kanayan yüzün
Alın yazısı diye gülümse bana
Suretten geç ey Yolcu!
Eski bir iskeleden geçer gibi

Kaç pusu kurulur saçlarında?
Kentin saçaklarına yağarken yağmur
Bende olmayan sözler söyle bana
Dağılsın ağrısı kelimelerin
Avucunda karanfil biriktiren çocuk
Sağanak altında kalan kuşlara inat
Yum gözlerini, güneş doğacak odana
Yandığın yangınları özlesen bir kerecik

İsyan dolanan saçların
Tılsımını bozuyor haramilerin
Bir akrep kanıyor
-Ah bilsen!-
Alnımı koyduğum yerde
Ne zaman dokunsan
İçimin cam kırıklarına

Sürgün bakışlar sürüyorum gözlerine
Yorgun kırlangıçlardan ödünç alınma

Türk Edebiyatı, 523. sayı