Körpe karanlıklar çekildi üzerime
Tek bir yıldız yok
Yağmur,
Islak mazeretler yükledi
Büyüyen yangınıma
Bu gece de gözlerimi kapayacağım
Belki şafak sökecek,ama ben
Gözlerimi açamayabilirim bir kez daha
Yüreğimi titretiyor bu yangın
Aklımı zincirler içinde dolaştırıyor
Dikenler batırıyor,yıldızlı gecelerde haykırdığım düşlere
Geçmişin rutubet kokulu odalarında dolaşıyorum
Dante örtülü yataklarda...
Dönerken yani gelirken şimdiye
Bir iz bırakıyorum ardımda
Kanlı izler,damla damla
Sabun kokan beyaz çarşaflarda,
Gıcırdayan ahşap merdivenlerde
Kanrevan içindeyim şimdi
Karanlıktan kaçıyoru,yalnızlıktan
Zaten hep kaçtım ve kimse görmedi beni
Görünmeyen varlık oldum hep biyerlerde
Fısıldamak güzeldi,korku dolu kalplere
Gerçek diye bir şey olmadığını,
Anlamadılar hiçbir zaman,anlatamadım onlara...
Bu yüzdendi tüm yakarışlar
Bu yüzdendi yokoluşlar
Ben anlatamayanlardan oldum çünkü
Issız sokaklar,
Karanlık köşeler,
Ve ışıkları yanmayan köprüler,
Bir adım sonrasını düşünmeden
Tüm yürüyüşler..
Bu yüzdendi...
Kaybedecek hiçbir şeyim yok çünkü
Kendimden başka
'Ben' den başka...
Oksijen kadar ve hissedilemez olmak
Gelecekte kaybolmadan
Sadece bugün için
Bugün için nefes almak
Ve sonra
İnsanların havada soluyup,
Anlam veremediği koku olmak
Ve kanatlanı vermek
Anlamsız bir varoluşla
Gizelemli bir sonsuzluğa...
14.10.06
Hüreyla BalcıKayıt Tarihi : 30.3.2008 14:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)