binbir ağızlı bıçağını çektiğinde aşk,
vakitlerden gecedir dost akşamdan bitkin süzülen...
yeraltının en şaşalı ateşlerinde dövülmüştür çeliği.
gönle deymeye görsün şerhaleler saçarak parıldayan bıçak,
kızıldır açtığı her bir iyileşmez yaranın rengi.
yalnızlıksa sedef kındır aşkın sinsice içinde dinlendiği.
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta