İç bostan Şiiri - Halil Aydın

İÇ BOTAN
Köyümüzde iç bostan diye
Bir doğa parçası vardı
Herkes bir kapıdan girer,
Bu kapıdan çıkardı,
Dönüm, dönüm bağlar
Bahçeleri vardı
Hangi meyveyi,
Hangi sebzeyi ararsan
Hepsi vardı.

Analar, bacılar sepet, sepet
Önlükleri dolu, dolu
Sebze yâda meyvelerle
Evlerine dönerlerdi
Eğilmişti meyve yüklü dallar
Uzan da san ki kopar der
Gibiydi insanlarına
Dev gövdeli ceviz ağaçları
Sincaplar gezerdi başlarında

Ağaçlarda sarma dolaştı
Asmanın dalları
Hasretle biri birine sarılmıştı
Salkım, salkım üzümler
Sarkardı dallar arasından
Her biri altın sarısı

Bakamaya doyum olmazdı
Bir ahenk içinde, esen rüzgârın önünde
Bütün ağaç dalları sallanır,
Bir ses yayılırdı uğultu şeklinde
Meyve ağaçları el vermişti
Uzanmıştı dost eli gibi birbirine
HALİL AYDIN (Sizden biri)