İbretname Şiiri - Hasan Özçelik 2

Yıldızlar uçmakta güneşe doğru,
Hayaller kurarız akşama doğru,
Yaşamayan bilmez, bilen konuşmaz(!);
Ömür hızla aktı, ahrete doğru.

İnsanız biz, Âdem ile Havva’dan,
Kimisi Hanya’dan, kimi Konya’dan,
İnsanlığı kan gölünde boğanlar(!);
Çıplak geldik, ne götürdük dünyadan.

Çarpar, toplar, maişet belasına,
Kuşu bile kondurtmaz sofrasına,
Dünya benim, paylaşamam diyenin(!);
Dün gittiler, ölmüş de dün yasına.

Kaç Süleyman geldi geçti felekten,
Dürüst olan, sağlam geçer elekten,
İmanlı kul niye korksun kabirden;
Zebaniden, Azrailden, melekten.

Yalan söze bin yemin eklemekte,
Kul hakkını çekilmez yüklenmekte,
Ölümden ürkersin, çünkü kabirde;
Yılan, çıyan… sizleri beklemekte.