İbrişimlere Dizilen İnci Şiiri - Enver Ü ...

Bahtım sazının verdimde telini vermedim.
Şimdi eller söyleşirken biz dinler olduk,
Biz tane topladık tınaz tınaz dermedik,
Çayır çimen iken  şimdi boz başaklı ekin oluruz..

Sevda olmadıkça şeyda olmaz imiş,
Yoksa ahdü Peyman ile perişan  oluruz;
Ne söylersek dil oluruz dildar oluruz
Yaz başında bilemeyiz nerde kalırız,
Döven ile sürülen  bir yerlerde harman oluruz.

Ben en dersem senin adına söylerim,
Istırabım ağır ben gönül eğliyorum,
Bakma sen ben senin için ağlıyorum,
"Huma kuşu yere düştü ölmedi" diye bir türkü ile,
Belki bir münzevi faniye derman oluruz.

Terkiyle  yüklerim sırtımdan hafiflesin benim ,
Gönlümü kendi ambarına istif ettin,
Yük alınmış bir hımar gibi oraya bağladın beni,
Bir zülüf yüzünden bir çilehaneye  hapsedildim,
Hükümdar divanında, boynumuz kıldan ince oluruz. .

Yokluğun gönlümü tarümar edip geçti,
Vuslata açılan  vadinin sonuna açılan kapıdan,
Kimbilir hangi yıldızın aklığı serpilmiş yanaklarına?
Mehtabın aşk sahnesinde oynadığı yerde Cennet taamıyla, Kandırma sevdamı, ibrişimlere dizilen  inci oluruz.

Enver Ünver