İbrikci başına bakın, ne olmuş.
Azameti bitmiş sararmış, solmuş.
Üstüne yağmur yağmış, güneş doğmuş.
Sıcaklarda eriyen buza dönmüş.
Bu hayatı hep böyle gider sanmış.
Poh, pohcuları gitmiş, yalnız kalmış.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta