İnsanlığa doğru bir yol ararsan
Cahilin peşine düşme ha düşme
Gerçekçi bir kâmil olayım dersen
İnsanlık haddini aşma ha aşma
Cahillerin sözü zehirli oktur
İrfan mektebine sözle girilmez
Hulusi kalp, doğru öz olmayınca
Gerçekler sırrına asla erilmez
Hakkı tanıyacak göz olmayınca
Her aşıkım diyen bâde içemez
Kaşın mihrabımdır Kabem yüzündür
Söylerim çıktıkça avazım benim
Benim kıblegahım iki gözündür
Her vakit sanadır niyazım benim
Tuba dedikleri güzel boyundur
Kemâl sahibinden dersimiz aldık
Cemâl-i cânâna hayranız bugün
Meneref remziyle nefsimiz bildik
Özünü tanıyan insanız bugün
Kemliğe iyiliktir bizim huyumuz
Mağrurlanıp her dem yüksekten uçan
Sözümüz yok aklı ermeyenlere
Marifetten mahrum, irfandan kaçan
Kibiri, benliği sürmeyenlere
Ancak kâmil insan hakkın aynası
Yaşamak boşadır yâr olmayınca
Avını almayan baz neye yarar
Hep zarar sayılır kâr olmayınca
Boşa konuşulan söz neye yarar
Gerçek olan bir menzile yetmeli
Gül müdür, reyhan mı zülfün telleri
Boyu müşkübârım sen sefa geldin
Bülbülüm, feryâdım hüsnün gülleri
Sevdiğim nigârım sen sefa geldin
Nazına doyulmaz, şirindir dilin
Kaşın Mihrabına Karşı Namazım
Güruhu Naci'nin İmamı Sensin
Ayağın Tozuna Vardır Niyazım
Dergahı Hacetin Tamamı Sensin
Cemalin Samadır Pervanesiyim
Müşkülüm Hal Eyle,Gizlenme Yarab!
Niçin Hep Zengine İhsanın Senin
Bu Yoksullar Kulun Değil Mı Acep!
Bu Mudur Adalet İmkanın Senin?
Nice Kulların Var,Çeker Cefayı
Mecnun 'un gezdiği çölü, ovayı
Leyla 'nın aşkına düşenlere sor
Ferhat 'ın deldiği yalçın kayayı
Varlık dağlarını aşanlara sor
Çokları aşk için serini verdi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!