İbret Tablosu Şiiri - Hasan Ahmet

Büyümedi beyinciği,
Gelişmedi bedenciği.
Yatağında sereserpe,
Buluverdi ellisini.

Ne yürüdü, ne konuştu,
Tek odada, ömür boyu.
Allah bilir, neler çekti,
Sabır onda, neşe dolu.

Bilinçsizce, hep öpüyor,
Sevinince, baba diyor.
O küçücük dünyasında,
Kıkır, kıkır, hep gülüyor.

Şansız biri, canım yedi,
Kaderinin sillesini.
Akıl ermez, dili dönmez,
Gösteremez, tepkisini.

Eksilecek, eklenecek,
Kısmetteki görülecek.
Çiğnemeyi, bilmez, yutar,
Besleniyor, koca bebek.

Midesini doyurdun mu,
Altını da kuruttun mu,
Bütün dünya, sanki onun,
Seviniyor enikonu.