İBRET LEVHASI
Ey'insanoğlu kul beşer,düşmeyin sakın telaş'a
Hakikat'ta iki yer var,biri nurdur biri zûlmet.
Kâinatin sahibine,eş ortak koşulmaz haşa
Yaratılanın hası'sın,şekline bak çıkar ibret.
Tüm umutsuzluklara rağmen gülmeyi unutmadım.
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Devamını Oku
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta