İbret levhası Şiiri - Tuncay Akdeniz

İBRET LEVHASI

Ey'insanoğlu kul beşer,düşmeyin sakın telaş'a
Hakikat'ta iki yer var,biri nurdur biri zûlmet.
Kâinatin sahibine,eş ortak koşulmaz haşa
Yaratılanın hası'sın,şekline bak çıkar ibret.

İsm-i A'zâm bildiğimiz,tek yaratıcımız haktır,
Sonsuz kâinat içinde,ibreti alâmet çoktur...!
Gözün önündedir hedef,tarife izah'i yoktur
Allah vermiş akıl izân,kalbindeki nedir nefret.

Vatansiz neyle'sin bülbül,neye yarar altın kafes
Bitir artık inlemeyi,ruhun alsın rahat nefes
Dönüp dolaşır bulutlar,şimşek çakar çıkar bir ses
Biri ağlar biri güler,fani bu diyârı gurbet.

Mağfireti çoktur onun,her yaratık bunu sezer
Öyle bir aşk yaratmışki,arşından arz-ı'nı gezer
Girdiği kalbin içine,nakış nakış sedef dizer
Tarifsizce huzur verir,bundan güzel varmı rahmet.

Kul Tuncayım şükür eyle,bizdeki Eyyûp yarası
Aşkıyla donat kalbini,koy yansın sevda çırası
Yönelirsen hakka doğru,güzeldir zikir sonrası
Semahat-ı Yüce Rabbim,vustatına özüm hasret

*Semahat...Kadri ve şanı büyük