Koşar bir avcının tazı ardında
Her şey kendindeki ölçüye uyar
Dil söylediğini kulakta duyar
Batı düzeninden verilen ayar
Olur sazın bile cazı ardında
Çoban önden gider iti geriden
Malda mallık yoksa kaçar sürüden
Âma göze karanlığı gör eden
Aşık Veysel’imin sazı ardında
Kokudan başka kârı olmaz leşin
Kurt çıkar, karnını hele bir deşin
Oyununu bozmak için kalleşin
Yiğit Gezer bazı bazı ardında
Ateşi olursan yanar gazelin
Ebed gelir hükmü geçer ezelin
Aslı yürek yakan Şirin güzelin
Gider kendi kalır nazı ardında
Yel yelce esmezse harman savurmaz
Yoz yanıklık meftun gönlü kavurmaz
Yaz görmeyen çiçek meyveye durmaz
Her Bahar’ın var bir Yaz’ı ardında
Nefisteki açlık doğurur cani
Hikmet ibret verir, himmet nefsani
Himmetten bir ibret sayarsak hani
Tilki güder mi hiç Kaz’ı ardında
Kayıt Tarihi : 10.9.2009 20:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bekir Yalçınkaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/09/10/ibret-hikmette.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!