Kaderine küsme, gel şükret; bak ki; hiç doğmadan ölen var.
İsyan şeytan işi; hikmete ram ol, her şeyi bir gören var.
Kırma hiç kimseyi dilinle, bil ki; o gidecek seninle;
Dünyadan uğurlayanın, mahşerde bekleyen resulün var.
Fanisin, fanileri önemseyip onlara bel bağlarsın.
Böyle giderse hayat, boş meşgale, hesapta çok ağlarsın.
Bu gün et-kemik, dökülen bir yaprak, yarınsa bir topraksın.
Akıllım; zararını bilmez misin, niçin hata yaparsın.
Allah’a kul ol, nefsini yak kül ol, iyilik yap da gül ol,
Gül; hayat mucizesi, hikmet ve bir ibrettir her karesi.
Gül olmayan diken olur, hem batar herkese her nefesi,
İbret almaz, dokuz tahta altından, şu cihanın efesi.
Hasan Özçelik
(08.06. 2017, Isparta)
Kayıt Tarihi : 7.4.2019 00:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!