İbret Almak (kıssa) Şiiri - Mehmet Şahan

İBRET ALMAK (kıssa)

Bir gün Hasan Basri’ye gelerek der ki bir zat;
-Aman efendim! N’olur, Allah için el uzat!

Hasan Basri o zata: De ki, derdin bilelim;
Elimizden gelirse uygun derman bulalım.

Adam: Efendim! Benim çok akıllı kızım var,
Gece gündüz ağlıyor, yüreğimde sızım var!

Sabah kalkıp ağlıyor, hadis okur ağlıyor;
Namaz kılıp ağlıyor, Kur’an okur ağlıyor!

Candan tatlı kızıma akıl sır ermez oldu,
Hiç bakmıyor sızıma gözleri görmez oldu!

Rica etsem benimle gelip kızı görseniz,
Biraz nasihat edip, biraz öğüt verseniz!

Hasan Basri peki der, gidip kızı görelim;
Eğer bizi dinlerse, biraz öğüt verelim.

Hasan Basri; kızım, der. Neden böyle ağlarsın?
Seni seven babanın yüreğini dağlarsın!

Gözlerin ağlamaktan hepten kör olabilir,
Karalar bağlamaktan, dertten zor olabilir!

Rica etsem sır olan, derdini söyler misin?
Ya da bizden gizleyip körlüğü yeğler misin?

Kız da der ki efendim, sıhhatim yerindedir;
Benim onulmaz derdim oldukça derindedir!

İki büyük durum var beni her dem ağlatan;
İçimde dinmez bu har, bana kara bağlatan!

Ahiret âleminde, Hakk Zat’ın gösterecek;
Ya da layık bulmayıp bana göstermeyecek!

Eğer Cenab-ı Hakk’ı görmek kısmet olursa,
Bin gözüm feda olsun Hakk’a ismet olursa!

Allah’u Teâlâ’yı görsün diye bekleyim,
Zat’ını göremezse ben o gözü neyleyim!”

Mutlak olan şu var ki, Allah aşkından erir;
Son bir defa aşk ile “Allah” diye can verir!

Hasan Basri şok olur; gözleri dolu, dolu
Sessizce mırıldanır, oldukça da duygulu!

Pir-î Fâni der ki bak, Hasan Basri ne demiş,
Özler derse müstahak, bakın neler söylemiş:

“Nasihat için geldik, nasihat alan olduk;
Hekim olmaya geldik, hekimimizi bulduk!”

MEHMET ŞAHAN (PİR-Î FÂNİ)
16.02.2021 – İSTANBUL