İbret Almak Şiiri - Muammer Oytan

Tüm âlemi yarattı ne güzel ne âlâ,
Tek başına Hak Tebareke Tealâ
Evrendeki her canlının rızkın verir
Tek başına Hak Tebareke Tealâ.

Yerden göklere, sınırsız Arş-ı Âlâ’ya
Gayya kuyusundan ol Firdevs-i Âlâ’ya
Her şey varlığın sürdürmek çün
O’na muhtaç Tek yaratan Hak Tebareke Tealâ’ya.

Görmek için gönül gözüyle bak,
doğada Yaşayan her can karada, suda, havada
Bir ahenk içinde zikirle yakarmakta
Durmadan Hak Tebareke Tealâ’ya

İbretle bakalım yıldız, Güneş ve Ay’a Toprağa,
suya ve ol yedi kat semaya,
Bir denge içinde dönerek zikrederler
Daima Hak Tebareke Tealâ’ya…

Ne kadar şükretsek azdır Yüce Mevlâ’ya
Çok özledik, hasret kalmış gibi sılaya,
OYTAN Muammer’in gönlü Râb evi olmuş
Hamdolsun Hak Tebareke Tealâ’ya!