…ibret almadın Şiiri - Mutlu Bal

İçimde bir ben var , arşa kadar ,
Baştaki gözle anlamazsın , zerre kadar …
Sevabın günahını geçmediyse , kırka kadar ,
Yaşından da mı , ibret almadın …?

Zülmü sevmezler , âlemî ervahtakiler ,
Düşünsene bir , niyedir bunca dergâhlar ?
İçindeki zehir , burdan Nil kadar ,
Firavundan da mı , ibret almadın …?

Dağları kaplamış , kibirli hallerin …
İnsandır karşında ki , otur bir düşün …
Kulağına fısıldamadıysan , bir tane kuşun ,
Konuşmasından da mı , ibret almadın …?

Gizli değilim , yahut bir sır …
Benzersen firavuna , Musa yetişir …
Denizin içinde , seni de rezil bırakır ,
Rezillikten de mi , ibret almadın …?

İstersen cehennem ol , yak kavur …
İstersen Kevser ol , akıp durul …
İbrahim ‘i ateşe , atsan n’olur ?
Odundan da mı , ibret almadın …?

Heykelini diktir , camii avlusuna !
Gelirsin bir gün , musalla taşına …
Nemrut’a döndüysen , hele bir defa ,
Sinekten de mi , ibret almadın …?

Heybetin yerinde , bugün sağlam elin …
Karundan daha mı , fazla servetin ?
Kilit vurduysa , kapısına mağaranın ,
Örümcekten de mi , ibret almadın …?

Unuttun mu , avuçlarında dillenen taşı ?
Bir elindeki güneşi , diğerindeki ayı ?
Bırak akrabalığı , bırak ahbaplığı ,
Ebu cehilden de mi , ibret almadın …?

Bugün hicret edersem , yarın geri dönerim !!
Kılıç savurmadan , yerle yeksan ederim !!
Yaptığın putları , teker teker kırarım ,
Muhammed’ den de mi , örnek almadın…?

( A.s.m Âleyhim ecmaîn )

—-( 𝘮. 𝘉𝘢𝘓 )