Gafil gafil dolaşma biraz kendine acı
Artık bulmaya çalış kalp yıkayan ilacı
Görülmüşmü hiç kesen kendi bindiği dalı
Kime kalmış dünyanın şu aldatıcı malı,
Faniye gönül veren hem sağırdır hemde kör
Onlara kanma sakın mutlak hakikatı gör
Sona yaklaşmakdasın günbegün azar azar
Sisli ufuklardaki gösterişsiz bir mezar,
Fitri unutmak hissi ahlaksızda bulunmaz
Kim halktan utanmazsa o haktanda utanmaz
Sikıntılar içinde yaşayan insanı düşün
Hisli yüreğin varsa yarım kalır görüşün,
İnsan var ziftten kara insan varki sudan saf
Nasıl aynı kefeye konuluyor el insaf
Hayat bölüm bölümdür gençlik ve ihtiyarlık
Hakka kul oldun ise bir budur bahtiyarlık,
Sanma daim ey gönül bedenin dinçliğini
Verme içki kumara sen sen ol gençliğini
Bunca yıl yaşadığın dünyada hiç gördünmü
Kötü tohum ekenin iyilik biçtiğini,
Haram zevk kötü duygu yolunu bağlamasın
Şeytanlar hep gülerken melekler ağlamasın
Cehenneme layıktır müslümana kin güden
Elbette sevilir seven affedilir affeden.
10/07/1991
AMASYA
Kayıt Tarihi : 28.4.2011 00:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!