İbret Al Şiiri - Ahmet Ergin

Düşünsene insanoğlu
Aslın kuru balçık senin
İçin gurur, kibir dolu
Nefsin zalim, alçak senin

Malla, mülkle övünürsün
Başkasını hor görürsün
Sende kefen bürünürsün
Geçmez akçen, azcık senin

Yoksulu yabana attın
Komşun açken, sen tok yattın
Zekâtına hile kattın
Bineceğin kazık senin

Ölümü hep uzak gördün
Zevk ile sefayı sürdün
Oğlan, kızan dünya verdin
Şimdi kabrin kazık senin

Bir kaç gün tutarlar yasın
Vur patlasın, çal oynasın
Velhâsıl çok budalasın
Peşen gelmez azık senin

İbret al, Ahmedi dinle
Nefsine dizgin vur, gemle
Azığın götür, sen senle
Yoksa halin bozuk senin