İbret Şiiri - Mahmut Özkan

İBRET
Bak yine sararıp dökülüyor yapraklar
Gaflet içinde gezme her insana ölüm var
Düşünsene halini zaman geçip gidiyor
Doğada ki bu denge nasıl haber veriyor
Var mı söyle farkımız ne ağaçtan ne kuştan
Vade saat gelince can çıkarken soluktan
Elinden bir şey gelmez boşuna çırpınışlar
Fayda vermez insana sonraki pişmanlıklar
Asılardır bu nizam hala sürüp gidiyor
Gidip de dönen var mı birbirine soruyor
Güneş, yine doğuyor her zamanki yerinden
Akşamı görür müyüz gecenin ötesinden
Bak ta biraz ibret al aynadaki haline
Baban da benziyordu önceden dedesine
Başlangıçta çıplaktın giderken de öylesin
Kalp kırmaya değer mi başladığın yerdesin..