Kendini yenilmez zannederken insanlık.
Uğraşıyor seninle hala ufuk karanlık.
Haddi aşıp taslar iken birileri ilahlık.
Zerre kadar mikrop ile yere serildi insanlık.
Tarih misaller ile dolu ibret alana.
Sen: Çamlı dağlardan ağaran şafak...
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...
Devamını Oku
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta