İbret Şiiri - Serdar İspirlik

Kendini yenilmez zannederken insanlık.
Uğraşıyor seninle hala ufuk karanlık.
Haddi aşıp taslar iken birileri ilahlık.
Zerre kadar mikrop ile yere serildi insanlık.

Tarih misaller ile dolu ibret alana.
Zulüm sardı her yanı son felaketten bu yana.
Çare nedir bu illetten kurtulmanın diye sorana.
Zulmü terk etmek ve Allah’a itaat diye cevap ver ona.

Hatırlamalı insan ne kadar aciz olduğunu.
Kalplerin Allah ile huzur bulduğunu.
Nemrut’un bir sinek ile helak olduğunu.
Çareyi bulanın Allah’ın izniyle bulduğunu.