yalnızlığın en zengini1957
belki üşüyorsun
yada umudunu yitirdin
düşünmeyi neden denemiyorsun
bu soğuk kar olmuş
tarlana bereket yağdırıyor
karanlık sabaha gebe
güneş doğuracak
yarınına sıcacık
sevgi dolacak gözlerin
umut yine yeşerecek
çiçekleri de göreceksin
toprağın üstünde olduğun sürede
düşün bir daha gözlerine aldanma
bereket olan toprak
sıcacık güneş
yeşil umutlar
ve çiçekler
senden önce
toprağa düşenlerden
sana ibret
sen düşmeden.............
11-02-16 şa
Kayıt Tarihi : 11.2.2016 21:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şimşek Acar](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/02/11/ibret-46.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!