İnsan gibi hayvanlarda şaşırdı,
Kurt peşine kuzuları düşürdü,
Tavşan; tilki eti diye aşerdi,
Aslan kral idi fareden kaçar.
Tavuk yumurtayı verdi yılana,
Horozu tavuğun önünden kaçar,
Öküzün altına gidiyor dana,
İnek kendi sütün kendisi içer.
Kediyse köpeğin sırtında gezer
Dostluk böyle bir şey değmesin nazar
Hayvanlar ibrettir insanlar azar
Bu handa bin konar; binide göçer.
Bu alamet ders veriyor insana
Akıl iradesiz dersin hayvana
Fil altında süt emiyor bak dana
Kim düşmana böyle kucağın açar
Yeter ki iyiye olsun ha niyet
Düzelir halifem hele bi sabret
İnsanlık âlemi alırsa ibret
Herkes bir birine kucağın açar
Kayıt Tarihi : 7.11.2012 16:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!