bir öykü okumuştum çocuktum bir zaman
sabit hazretleriydi herhalde bir imam
dereden gelen bir elma dişledi adam
bir uzun hesabını verdiki sormayın aman
olurmu böyle adalet derken yıllar geçti aradan
ve hayat ne incecik bir çizgiymiş
sevginin yada sevgisizliğin biride binide birmiş
her niyetim aslında apaçık vicdanımı denermiş
yada bütün servetim başucumda dişlenmiş
benim diyebileceğim kırmızı bir elma edermiymiş
ve çelik kılıcın keskin yüzüymüş hayat
bir sandığını bine ayırıveriyor görebilirsen şayet
az diyebilirmiyim artık şu dünyada adalet
kabul etmezken birtanecik elmayı bile sonsuz ahiret
şimdi aklıma geliyorda o öyküde ödenen diyet.....
pes diyorum ne muhteşem nizam ne adalet....
Veli MehmetoğluKayıt Tarihi : 26.10.2008 20:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ama biz insanoğlu olarak her ne kadar günahsız olamasak da kıramasak da nefsimizi, haksızlığa uğrasak da sonuna kadar haksızlıktan dert yanmamalıyız(gerekli merciilere başvurumuzu yapıp hakkımızı arayacağız elbet) . Sadece dert yanmamalıyız çünkü bizde bu haksızlığın bir parçasıyız, bizde yapıyoruz aynından. Ama tabi özele inilmemeli böyle genel ortamda o yüzden genel olarak anlam olarak hoş bir şiir. Tebrikler
TÜM YORUMLAR (2)