İbret-1 Şiiri - Mehmet Yücel

Her şeye rağmen susturan, tehlike çanları çaldıran...
Varlığı ortadan kaldıran, yokluğu ballandıran....
Hayali doktrinler yaratmış.
Ellerine kim bakar; nasırlı mı...
Emek denen kelimeyi boşuna icat etmişler sanki.
Emekçi de kim...
Güya not verecekmiş, hocaymış.
Sokak kedileri ev kedilerine hüküm veriyor.
Fareler cirit atıyor.
Fareler kedi olmaya aday.
Yerli kediler kobay.
Göçmen kuşlar yerli kuşlara uçmayı öğretiyor.
Kırık kanatlar yerlere saçılmış.
Yolunmuş tüyler savruluyor.
Yüreksizlere ibret olsun.
Korkaklara ibret olsun.
Gözleri kör olmuşlara.
Beyni yıkanmışlara....
Aklını pazara çıkarmışlara...
Onurunu satışa çıkarmışlara...
Gururu yerlerde sürünenlere...
Namus diye bir şeyi kalmamışlara...