Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Yani
Güneş olmadan.. Karanlık bile olamıyor..
Ay, yansıtıcı sadece...
Halk gibi...
İbre gibi...
Aydınlık, içimizde bizim....Var ya da yok...
Konuşana ve dinleyene bakmalı..
Uzar bu yorum...
İyisi mi ibreyi fazla oynatmayalım..
Tebrikler Naki Bey.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta