İbrahimin ihtiyarlığı da Gül

İbrahimin ihtiyarlığı da gül

İbrahimin ihtiyarlığı da gül
Seccadelerde İbrahim

Adı İbrahim
Mesleği çobanlık
O yiğit bir köylü
Yaşı altmış
Yorgun bir ırmak İbrahim...
Tarlalara giderken

Ben onun çobanlığını sevdim
Alnını seccadeler çağırıyor
Mezar çağırıyor
Duyulan şimdi tek ses bu gül ses

Yaylalarda doğdun
Yaylalarda öleceksin İbrahim
Ardıç ağacı kadar hakkın yaylada ölmek

Yaşı altmış
Dalı-budağı kırık ağaç İbrahim
Mezar çağırıyor
Yayla gibi hür gönlü İbrahimin
Yaşlı bir yayla gibi verimli
Seccadelerde İbrahim

Özü yorgun
Dizi yorgun
Gözü yorgun...
Dedi ki İbrahim bir gün:
Bırak yakamı köydeki tarlam
Ağıldaki işim...
Seccadelerde İbrahim

Bırakın yorgun ırmak dinlensin denizde...
Devrilsin şu her görene üzüntü veren ağaç artık,

Bakışlarım ona diyor ki:
Benden duy bu gerçeği, onlar seni bırakmaz İbrahim
Sen yanmışsın seni ateş yakmaz İbrahim
Seccadelerde İbrahim

Gözlerim ona diyor ki:
Giden ulu dostlar gibi sıram gelmiş- gideyim... deme be İbrahim
Acele etme be İbrahim
Zaten şu dünyada bir ağaç kadar bile kalınmıyor İbrahim
Ah mavi göklere doyulmuyor
Doyulmuyor kuş seslerine...

Doymadın mavi göklere
Doymadın kuş seslerine sen de İbrahim
Yorgun ırmak vaktidir dinlen artık denizinde...
Dinlen ey koca ırmak dinlen artık denizde diyemedim
Seccadelerde İbrahim

Dünyada gün görmedi İbrahim
Bir gün görmedin ki,Bir gün gösteremedik ki, sana
Diyor ona bakışlarım
Seccadelerde İbrahim