Aralık kalsın mezar
Ölmemiş umutlarının içinde
Daha söylenmemiş çok söz var
Bir ikindi vakti
Temmuzun sarı sıcağında buharlaşırken
İtilmiş atılmış bir sevdanın
Baş rolündeyim,gülüm.
Gitsen zulüm sevsen ölüm
Böylemi senin yakışların
Bakışların....
Aylardan eylül.
Ben nezaman saçlarında rüzgarı görsem
Erken dağılmış gençliğim düşer aklıma
Umudum,hayalerim,tekmil neşem
Herşeyi söylemeye kudretim varda...
Susarım
Yutkunurum adın takılır boğazıma.
Uğraşırım hep ekmeğimle, aşımla
Üç çocuk bir hatun,bir maaşımla
Geriye kalmıyor ki sarıp sarmala
Kapitalizim denen nifak, beyhude
Temmuzda giderken dayılar tatile
Birazdan kapı açılır
hayalin girer içeri
saçların uçuşur rüzgar misali
birazdan ölürüz sevgili,
birazdan ölürüz
tıpkı ikimiz gibi
Önce ayrılık vurdu elinden
Uğrunda büyük umut düştü
Baharım gitti senin peşinden
Çiçek düştü,arı düştü,bal düştü
Yıkıldı ayın ondördü baktığım yüzüne
Dar artık bu şehrin sevdiğim sokakları
Sevdiğim ile yürüyemeyecek kadar dar
Aşktan mı? efkardan mı masamdaki rakı?
Senden sonrası öptüğüm kadeh kadar.
Gözlerim kadar yorgun yüreğim
Sen
Bu şehrin içindeysen eğer
Ebruli bir aralıkta
An gelir
Düşerim hafızana
Dalınca gözlerin
Sana
Sansürsüz mektuplar bırakıyorum
Yorgun gözlerle suya yazılmış
Geceleri ay ışığında okuyabileceğin
Tek bacağı diğerinden kısa bir banketin
Çaresizliğin dibindeyim,
Ve şimdi sürdüm şarjöre gözlerini
Birazdan biter bu bekleyişim,
Birazdan katilim olacaksın ey sevgili
Sana bir kurban gibi,
Aşka bir İsmail gibi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!